Gençlik; ‘ateş zarar vermez’ sandırdı,

Kül girdi gözümü kavurdu gitti.

Kaya iken, toz-toprağa döndürdü,

Yel vurdu tozumu savurdu gitti.

Ne ağular içtim, zıkkımlar yedim;

Ne badireler atlattım, ölmedim,

Didinip, düzlüğe çıkayım dedim; 

Yol burdu düzümü kıvırdı gitti.

Dermanım tükendi, kalmadı takat,

Neremden baksanız, her yanım sakat,

Sormasanız bile söylerdim fakat;

Tel kırdı sazımı devirdi gitti.

KORKUT; boy boylandı, soy da soylandı,

Eğri mi, doğru mu bir-bir oylandı,

Lafımın üstüne çok şey söylendi,

Dil yordu sözümü çevirdi gitti.

Hasan KORKUT

Aksaray, 6 Mayıs 2017